SCULPTURE IN PLACE _ CUBES

[ENG] 

Asemic Writing: SCULPTURE IN PLACE _ CUBES
2023
Object, 9 pieces, 6×6×6 cm
Wooden cubes covered with print on paper

This sculptural variation of asemic writing was created in the context of the International Art Symposium BYŁO, JEST i BĘDZIE (It Was, It Is and It Will Be), as part of the exhibition Palimpsests of Space. The project was realized on the grounds of the historic Palace and Park Complex in Goszcz and presented to the public during a guided exhibition walk on October 7, 2023.

The object consists of nine small cubes—wooden, each measuring 6×6×6 cm—covered with layered prints on paper. The textual material was sourced from a periodically published art magazine edited by the Faculty of Sculpture and Art Mediation. Selected excerpts, borrowed from various authors, were reassembled to form a poetic structure beyond the bounds of literature. This approach intentionally challenges the concept of legibility and opens new pathways in the investigation of language.

The resulting sculptural objects—textual cubes—become fields of layered meaning, both semantically and visually. The way the text is composed contributes to its illegibility, shifting perception from deciphering to sensing. The viewer remains in a state of suspended dissonance, oscillating between the visual context (placement of the object in space) and the symbolic content of the medium.

The cubes, although small in scale, offer a dense reflection on language, form, and the permanence of artistic presence—inscribed in space, yet continuously rewritten.

[PL] 

Asemic Writing: RZEŹBA W MIEJSCU _ CUBES
2023
Obiekt, 9 sztuk, 6×6×6 cm
Kostki drewniane pokryte nadrukiem na papierze

Ta rzeźbiarska forma asemicznego pisma powstała w ramach Międzynarodowego Sympozjum Sztuki BYŁO, JEST i BĘDZIE, jako część wystawy Palimpsesty przestrzeni. Projekt zrealizowano na terenie Zespołu Pałacowo-Parkowego w Goszczu, a jego publiczna prezentacja odbyła się 7 października 2023 roku podczas oprowadzania po wystawie.

Obiekt składa się z dziewięciu małych sześcianów – drewnianych kostek o wymiarach 6×6×6 cm – pokrytych warstwowo nadrukowanym tekstem na papierze. Materiał tekstowy został zaczerpnięty z cyklicznie wydawanego magazynu artystycznego redagowanego przez Wydział Rzeźby i Mediacji Sztuki. Wybrane fragmenty – zapożyczone od różnych autorów – zostały zmontowane na nowo, tworząc strukturę poetycką, ale poza konwencją literacką. Taki zabieg celowo podważa pojęcie czytelności, otwierając nowe perspektywy dla badań nad językiem.

Powstały obiekty wizualno-tekstowe – sześciany, w których znaczenia nawarstwiają się zarówno semantycznie, jak i plastycznie. Kompozycja tekstu wpływa na jego nieczytelność, przesuwając punkt ciężkości z odczytywania ku odczuwaniu. Odbiorca pozostaje w stanie zawieszonego dysonansu, balansując między wizualnym kontekstem (umiejscowieniem obiektu w przestrzeni) a symbolicznym potencjałem nośnika.

Choć niewielkie w skali, kostki oferują gęstą refleksję nad językiem, formą i trwałością obecności artystycznej – wpisaną w przestrzeń, a jednocześnie nieustannie przepisywaną na nowo.